ช่วงเวลาแห่งการเรียนรู้

มนุษย์เรามีการเรียนรู้อยู่ตลอดเวลาค่ะ เรียนรู้เพื่อปรับตัวให้สามารถใช้ชีวิตประจำวันได้ โดยผ่านประสาทสัมผัสทั้งห้า ได้แก่ ตา หู จมูก ลิ้น และกาย แต่การที่เราเรียนรู้เนี่ยก็ต้องมีช่วงเวลาของมัน เช่น เวลากินข้าวเราเรียนรู้ได้จากการใช้ลิ้นรับรสอาหารไม่สามารถใช้หูฟังเสียงอาหารได้ เช่นเดียวกับเวลาอ่านหนังสือเราเรียนรู้จากการใช้ตามองตัวอักษรไม่สามารถใช้จมูกดมหนังสือแล้วเข้าใจได้ ช่วงเวลาที่แตกต่างกันออกไปอย่างนี้ทำให้เราใช้ประสาทสัมผัสในการเรียนรู้แตกต่างกัน เรามาดูกันดีกว่า ว่าช่วงเวลาไหน เราใช้ประสาทสัมผัสอะไรในการเรียนรู้บ้าง...

ตอนอยู่ในห้องเรียนนะคะ เราจะเป็นคนประเภทที่ชอบทำความเข้าใจเนื้อหาที่เรียนให้เข้าใจในห้องเรียนเลยค่ะ ตาดู หูฟัง มือก็จดๆๆ ไว้อ่านตอนก่อนจะสอบ เพราะเป็นคนค่อนข้างจะไม่ขยัน(ขี้เกียจนั้นเอง) ขี้เกียจมานั่งอ่านทบทวนอีกรอบค่ะ และด้วยความที่เราเป็นคนที่ค่อนข้างหัวไว ทำความเข้าใจอะไรง่าย ฟังรอบเดียวก็เข้าใจเนื้อหาที่เรียนแล้ว แต่ก็เป็นประเภทที่เข้าใจคนเดียวนะคะ ไม่สามารถอธิบายให้เพื่อนฟังได้ พอเพื่อนถามทีไรก็ "ไม่รู้อะ" ฮ่าๆๆ

พอตอนที่อยู่นอกห้องเรียน เราก็เรียนรู้สิ่งต่างๆ แตกต่างไปจากตอนที่อยู่ในห้องเรียนค่ะ ตอนอยู่นอกห้องเรียน ก็จะใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวเป็นส่วนใหญ่ แล้วเราก็เป็นคนที่ขี้สงสัยมาก!!! แล้วเวลาที่เราสงสัยคนที่ต้องตอบคำถามเราก็จะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากพ่อกับแม่ค่ะ ตอนเด็กๆนี่ถามบ่อยมากๆเลยค่ะ แม่นั่นอะไรอ่ะ พ่อนู้นอะไรอ่ะ จนพ่อกับแม่บ่นว่า จะสงสัยอะไรนักเนี่ย แต่ก็ยอมตอบทุกคำถามนะคะ ฮ่าๆๆ พอโตมาก็ไม่ค่อยได้ถามแล้วค่ะ เพราะว่าบางเรื่องพ่อแม่ก็ไม่รู้ เช่น เรื่องเทคโนโลยีสมัยใหม่ เราก็จะเป็นฝ่ายที่อธิบายให้พวกท่านเข้าใจแทนค่ะ

มาถึงตอนอ่านหนังสือก่อนจะสอบ เราเป็นพวกไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาก็ว่าได้ ฮ่าๆๆ คือถ้าไม่ถึงวันใกล้จะสอบจริงๆ จะไม่อ่านเลยค่ะ อ่านวันสุดท้ายก่อนสอบ จะต้องเป็นตอนก่อนนอนด้วยนะคะ เพราะสำหรับเราจะจำอะไรได้ง่ายช่วงใกล้จะนอน พออ่านหนังสือเสร็จแล้วก็นอนเลย เช้ามาก็ตื่นไปสอบความรู้ก็จะแน่นเอี๊ยดอยู่ในหัวค่ะ พอสอบเสร็จก็หายวับไปเลย ฮ่าๆๆ

บางคนอาจจะคิดว่า ทำไมไม่เห็นเหมือนเราเลย บางคนชอบอ่านหนังสือตอนเช้า บางคนชอบอ่านหนังสือตอนเย็น อันนั้นมันก็แล้วแต่ความถนัดของบุคคลนะคะ ไม่มีหลักการตายตัว แต่ก็อยากจะให้ลองสังเกตตัวเองดูค่ะว่าเราสามารถใช้ประสาทสัมผัสอะไรรับรู้สิ่งต่างๆ ได้ดีในช่วงเวลาไหน เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการเรียนรู้ให้ตนเองค่ะ

พัฒนาการในวัยต่างๆ ของ Noos

มนุษย์เราทุกคนต้องมีพัฒนาการ ตัวเราเองก็มีพัฒนาการ เราจึงอยากจะบอกเล่าเรื่องราวของเราผ่านทางพัฒนาการในวัยต่างๆ ^^

วัยทารก
เมื่อวันจันทร์ที่ 20 ธันวาคม 2536 เราได้กำเนิดเกิดขึ้นมาในโรงพยาบาลประจำจังหวัดชลบุรีค่ะ โดยที่แม่ตั้งชื่อให้ว่า นุสรา ลีนาค ชื่อเล่นว่า นุส ที่จริงแล้วยายอยากจะตั้งชื่ออะไรที่เกี่ยวกับจันทร์มากกว่าค่ะ เพราะเกิดวันจันทร์ เช่น จันทร์เพ็ญ จันทร์เจ้า จันทร์กระจ่าง อะไรประมาณนี้ ถือเป็นโชคดีแล้วที่แม่คัดค้านไว้ ไม่งั้นก็ นะ...

วัยเด็ก
ครอบครัวเราเป็นครอบครัวใหญ่ค่ะ ญาติๆจะอยู่บ้านติดๆกัน เรามีพี่น้อง 3 คน เป็นลูกคนกลาง แล้วก็จะมีลูกลุงๆป้าๆอีก 6 คน เกิดก็ใกล้ๆกันปีต่อปี จึงเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เด็ก เวลาวันรวมญาติกันทีนี่ได้เรื่องเลย โดยเฉพาะวันเกิด เพราะทุกคนยังเด็ก จัดทีไรก็จะนึกว่าเป็นวันเกิดตัวเองตลอด แย่งกันเป่าเค้กกันวุ่นวายเลยค่ะ น้ำลายเต็มเค้กไปหมด  ยังไม่พอนะคะ เทียนดับแล้วต้องจุดใหม่อีกสองสามรอบค่ะ เพราะยังไม่ทั่วถึง ฮ่าๆๆ

วัยเข้าเรียน
เข้าเรียนชั้นอนุบาลถึงป.6 ที่โรงเรียนวัดใกล้ๆบ้าน พี่น้องก็เรียนที่เดียวกันหมด ตอนนั้นต้องปั่นจักรยานไปเรียน เนื่องจากเป็นคนตรงต่อเวลามากค่ะ มาถึงโรงเรียนตอน 8.30 น. เป๊ะๆ มาถึงก็เข้าแถวเคารพธงชาติเลย ไม่เคยได้ทำเวรทำความสะอาดตอนเช้าเหมือนคนอื่นเลยค่ะ เพื่อนๆคงเคืองน่าดู ฮ่าๆๆ

วัยรุ่น
พอจบป.6 แม่ก็ฝากเข้าโรงเรียนประจำอำเภอพนัสนิคมค่ะ เป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงพอสมควร แต่เราไม่อยากไปเรียน เพราะพี่สาวและญาติๆกันเรียนอยู่อีกโรงเรียนหนึ่ง แต่ก็ต้องไปเรียนเพราะพ่อแม่เสียเงินไปเยอะพอสมควร แล้วตอนเข้าไปเรียนใหม่ๆคุณครูก็ชอบถามว่า ทำไมถึงอยากมาเรียนทีนี่ ในใจก็อยากจะตอบไปว่า หนูไม่ได้อยากมาค่ะโดนพ่อแม่บังคับมา T^T แต่กลัวโดนคุณครูตี คำตอบที่พูดออกไปเลยเป็น โรงเรียนนี้บรรยากาศดีค่ะ คุณครูก็ใจดี^^ ฮ่าๆๆ เราเป็นคนที่ไม่มีอะไรเป็นจุดเด่นค่ะ ผลการเรียนก็ปานกลาง หน้าตาก็เฉยๆ ใช้ชีวิตก็เรื่อยๆ ขนาดตอนมัธยมปลายยังเลือกเรียนสาย ศิลป์ทั่วไป ซึ่งก็ไม่ได้เน้นอะไรสักอย่าง...

วัยผู้ใหญ่
ตอนนี้กำลังศึกษาอยู่ คณะศึกษาศาสตร์ เอกเทคโนโลยีสื่อสารการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒค่ะ อยู่ปี2 แต่เมื่อจบแล้วอยากทำงานรับราชการเป็นครู สอนวิชาคอมพิวเตอร์ ที่โรงเรียนที่เรียนตอนมัธยมค่ะเพราะรู้สึกผูกพันกับที่นั่น อยากกลับไปพัฒนาโรงเรียน และอยากกลับไปอยู่ใกล้ชิดกับครอบครัวเหมือนเดิมค่ะ

วัยสูงอายุ
อนาคตเมื่อแก่ตัวลง อยากไปเที่ยวรอบโลกค่ะ ไปดูอารยธรรมใหม่ๆ ได้เห็นและเรียนรู้สิ่งต่างๆผ่านการเดินทางที่แสนยาวไกลค่ะ

ตอนนี้ตัวเราเองกำลังย่างเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ค่ะ ชีวิตในวัยผู้ใหญ่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุด มนุษย์เราต้องใช้เวลากว่า 40 ปี ที่จะผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าวัยนี้เป็นวัยที่น่าปวดหัวที่สุดค่ะ เพราะมีเรื่องให้คิดมากมาย ทั้ง เรื่องเรียน เรื่องการทำงาน เรื่องครอบครัว เรื่องความรัก แต่ว่ามนุษย์เราก็ไม่ได้มีชีวิตขึ้นอยู่กับวัยนี้วัยเดียวใช่มั้ยค่ะ ยังไงก็ยังมีพรุ่งนี้อยู่เสมอ เพราะฉะนั้น เราขอให้กำลังทุกคนที่กำลังก้าวเดินผ่านวัยต่างๆอยู่ ขอให้เดินอย่างมั่นใจ และผ่านวัยต่างๆไปได้อย่างมั่นคงค่ะ